Οι Μυστηριώδεις Διδάσκαλοι του παρελθόντος, καταπιστευματοδόχοι της Παράδοσης (με την ουσιαστική έννοια της λέξης) και των κλειδιών της Μυητικής πραγμάτωσης, της επανενσωμάτωσης, της αναγέννησης και της συμφιλίωσης του Ανθρώπου, υποκίνησαν τον Jacques de Livron Joachim de la Tour de las Casas Martinez de Pasqually, τον Jacob Böhme αλλά και άλλους, από τους οποίους ο Louis Claude de Saint Martin εμπνεύσθηκε το δικό του σύστημα της μίας και μοναδικής μύησης μέσω της οποίας ο Άνθρωπος αποκαθιστά σταδιακά τις ισχείς εκείνες οι οποίες θα του επιτρέψουν να αποκατασταθεί στο Βασίλειο που κατείχε αλλά από το οποίο εξέπεσε.    

Σκοπός του Μαρτινιστικού Τάγματος δεν είναι να εγκαθιδρύσει Δογματικούς Διδασκάλους, αλλά να συναθροίσει ταπεινούς μελετητές, αφιερωμένους στην Αδελφότητα της Αιώνιας Αλήθειας. 

«Επιθύμησα να κάνω το καλό, αλλά δεν επιθύμησα να κάνω θόρυβο, γιατί ένοιωσα ότι ο θόρυβος δεν κάνει καλό και το καλό δεν κάνει θόρυβο».  

«Εξαγνίσου, ζήτα, λάβε, δράσε, διότι όλο το έργο είναι μέσα σ’ αυτούς τους τέσσερις χρόνους!» 

«Μύηση! Ασυνήθιστη Ισχύς Θεϊκής Επιρροής που ακτινοβολείς από τα χέρια, που δημιουργείς τον Ιερέα ή τον Μύστη και κοινωνείς κατανόηση και δυνατότητα κατοχής των επιστημών! Μαγική αρετή που ίστασαι πάνω στο μεταίχμιο του φυσικού και του υπερφυσικού! Θαυμαστέ και ασύλληπτε παράγοντα που μεταδίδεσαι χωρίς να διαιρείσαι, που διέρχεσαι από πρόσωπο σε πρόσωπο χωρίς να χάνεις τη δυναμικότητά σου, διατηρώντας ακέραια τη δράση σου η οποία παραμένει αλάθητη, αλλά που αναπτύσσεις την πλήρη σου ισχύ μόνον στον νου τον έτοιμο να τραφεί! Λεπτό ρεύμα ζωτικού ρευστού που ζωογονείς τα μέλη του μυστικού σώματος!» 

Louis Claude de Saint Martin