Ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος ή αλλιώς Ζαν Μορεάς (Jean Moréas) γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15 Απριλίου 1856. Υπήρξε εγγονός του Φιλικού Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου. Σπούδασε Νομικά στη Γερμανία και τη Γαλλία. Το 1880, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι και σταδιοδρόμησε στα γαλλικά γράμματα ως εκπρόσωπος του Συμβολισμού (λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό κίνημα που άνθισε στα τέλη του 19ου αιώνα) Εκεί γρήγορα προσχώρησε στους λογοτεχνικούς κύκλους. Στα φιλολογικά καφενεία του Quartier Latin, γνωρίστηκε με τον Μαρτινιστή Augustin Chabοseau και τον Οργανωτή του Μαρτινιστικού Τάγματος Gerard Encausse [Papus]. Προφανώς στη γνωριμία του αυτή οφείλεται και η [λίγο διαδεδομένη] Μαρτινιστική του ιδιότητα. Aυτοί θα τον μυήσουν στον Μαρτινισμό. Ο κύκλος αυτός γοητεύει τον νερό ποιητή αφού στον Μαρτινισμό βρίσκει την εσωτερική έκφραση του ευρωπαϊκού ιλλουμινισμού. Η εσωτερική του παιδεία θα τον βοηθήσει στη συγγραφή του "Συμβολιστικού Μανιφέστου".
Επιστρέφοντας στην Αθήνα συμμετείχε έντονα στην πνευματική ζωή της πόλης. Ενεπλάκη στην φιλολογική διαμάχη Ροΐδη – Βλάχου και το 1878 δημοσίευσε την μοναδική ελληνόφωνη ποιητική του συλλογή, «Τρυγόνες και Έχιδναι». Τα κυριότερα ποιήματά του στα γαλλικά ήταν οι 6 τόμοι με τίτλο «Στροφές» (Stances).
Παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του ένας Αθηναίος αστός που έφυγε στο Παρίσι, ασπαζόμενος και απορροφώντας το τότε αναζωογονητικό κλίμα της νέας τέχνης και των συνομηλίκων του στη δεκαετία του 1880, όταν όσα συνέβαιναν στη γαλλική σκηνή τέχνης ήταν πρωτοποριακά σε διεθνές επίπεδο. Είχε τον αέρα και το πνεύμα της νέας Ευρώπης τυλιγμένης γύρω του, αλλά είχε και την αγάπη στην πατρίδα του. Ήταν ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε από την Ελλάδα και τις αρχαίες ελληνικές μορφές, ο άνθρωπος που το ένστικτό του –όπως έλεγε ο ίδιος- «τον οδήγησε να επανέλθει στον αληθή κλασσικισμό».
Αυτός ο ευαίσθητος ποιητής έγινε στις μέρες του το ίνδαλμα της γαλλικής νεολαίας του Quartier Latin, εκπλήσσοντας τους πάντες με τα αποφθέγματά του.
Τιμήθηκε με το παράσημο του της Λεγεώνος της Τιμής και ανακηρύχθηκε «Πολίτης της Πόλεως των Παρισίων».
Αναχώρησε για την Αιώνια Ανατολή στο Παρίσι στις 30 Απριλίου 1910, ενώ η σορός του αποτεφρώθηκε σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία του.
Πηγές:
- Γιάκος Δημήτρης, «Παπαδιαμαντόπουλος Ιωάννης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 11. Αθήνα, Χάρη Πάτση,
- Raynaud, Ernest (1929). Jean Moréas et les Stances: avec un index de tous les noms cités. Paris, France: Société Française d'Éditions Littéraires et Techniques.•
- Άγρας Τέλλος, «Μορεάς Ζαν», Μεγάλη Ελληνική ΕγκυκλοπαίδειαΑθήνα, Πυρσός, 1931.
- Δημαράς Κ.Θ. Οι ποιηταί του ΙΘ΄ αιώνα, σ.322 κ.εξ. Αθήνα, 1954.
- Embiricos Alexandre: Les étapes de Jean Moréas, La Concorde (Lausanne), 1948, 193 p.
- Jouanny, Robert A. (1975). Jean Moréas, écrivain Grec (Bibliothèque des lettres modernes, Volume 25) (in French). Paris, France: Lettres Modernes Minard.ISBN 2-256-90750-3.
- Butler, John Davis (1967). Jean Moreas: A Critique of His Poetry and Philosophy. The Hague, Netherlands and Paris, France: Mouton.