Ο Jakob Böhme ο επονομαζόμενος «Τεύτων Φιλόσοφος» (Οι Τεύτονες Ιππότες Ordo domus Sanctæ Mariæ Theutonicorum Hierosolymitanorum, ήταν αποστρατικοποιημένο Γερμανικό ιπποτικό τάγμα.) ή «Θεόσοφος του Γκαίρλιτζ» γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου 1575 και απεβίωσε στις 17 Νοεμβρίου 1624.
Ήταν Γερμανός Θεολόγος, Μυστικιστής και Φιλόσοφος. Παρά την ταπεινή του καταγωγή και μόρφωση αλλά και το επάγγελμά του (υποδηματοποιός), άφησε ανεξίτηλο το στίγμα στην Δυτική Εσωτερική Παράδοση. Αντιμετώπιζε με απίστευτη γαλήνη και προαότητα τους διώκτες του, και δεν ήσαν λίγοι.
Έγραψε: «Η καρδιά του Θεού είναι ζώσα μέσα στην καρδιά του ανθρώπου και ο παράδεισος οφείλει να αναζητηθεί εντός της ανθρώπινης καρδιάς. Ο Θεός ζει μέσα στον άνθρωπο και ο άνθρωπος ζει μέσα στον Θεό»
Υπήρξε ο στοχαστής ο οποίος επηρέασε πολύ τη σκέψη και τις διδασκαλίες, μεταξύ άλλων, του Louis Claude de Saint Martin. Το πρώτο του γραπτό έργο «Αυγή» [Aurora] προκάλεσε τη φυλάκισή του από το τότε καθεστώς και αναγκάστηκε να δηλώσει ότι δεν θα έγραφε ποτέ πλέον προκειμένου να αποφυλακισθεί.
Ο Jacob Böhme με τα γραπτά του δημιούργησε ένα ολόκληρο κίνημα σκέψης. Σε αυτό το κίνημα συναντάμε τους J.G.Gichtel, Kirchberger, Heinrich Khunrath, V.Weigel, W.Law, K.v.Eckartshausen, E.Swedenborg, Θ.Καΐρη και άλλους. Το κίνημα αυτό ονομάσθηκε «Ιλλουμινισμός» επειδή έχει ως στόχο τη Φώτιση (Illumination). (Ο «Ιλλουμινισμός» διακρίνεται αφ’ενός από τον Διαφωτισμό ο οποίος προέβαλε τον ορθολογισμό και τον υλισμό, και αφ’ετέρου από τους ILLUMINATI του Johann Adam Weishaupt οι οποίοι επεδίωκαν την ανατροπή του κοινωνικού κατεστημένου της εποχής και με τους οποίους ο πνευματικός Ιλλουμινισμός δεν έχει καμμία απολύτως σχέση). Από τον Jacob Böhme και το κίνημά του εμπνεύσθηκε ο Louis Claude de Saint Martin και προέβαλε το δικό του Μυητικό σύστημα, σε συνδυασμό με τις ιδέες του Διδασκάλου του Martines de Pasqually.
Έγραψε τα :
1612. «Αυγή»
1618-19.. Οι τρεις αρχές της θείας ουσίας.
1620. Η τρίπτυχη ζωή του ανθρώπου.
1620. Απαντήσεις σε 40 ερωτήματα σχετικά με την ψυχή.
1620. Η πραγματεία των ενσαρκώσεων.
- Περί της ενσάρκωσης του Ιησού Χριστού
- Περί των παθών, της θανάτωσης, του θανάτου και της ανάστασης του Χριστού
- Περί του δένδρου της πίστης
1620. Τα μεγάλα έξι σημεία.
1620. Περί του γήινου και του ουράνιου μυστηρίου.
1620. Περί της ύστατης στιγμής.
1621. Η υπογραφή όλων των πραγμάτων.
1621. Οι τέσσερεις χροιές
1622. Περί της αληθούς μεταμελείας
1622. Περί της αληθούς απαρνήσεως
1622. Περί της αναγεννήσεως
1623. Περί του προκαθορισμένου
1623. Μικρή σύνοψη μετανοίας
1623. Το μέγα μυστήριον
1623. Η τράπεζα της θείας εκδήλωσης, ή μία εκδήλωση του τρίπτυχου κόσμου
1624. Η υπεραισθητή ζωή
1624. Περί της θείας ενατένισης
1624. Περί των διαθηκών του Χριστού
- Βάπτισμα
- Δείπνος
1624. Περί της φώτισης
1624. 177 θεολογικά ερωτήματα, με απαντήσεις στα δεκατρία εξ αυτών. Ημιτελές
1624. Επιτομή του μεγάλου μυστηρίου
1624. Η αγία εβδομάδα ή ένα βιβλίο προσευχής
1624. Πίναξ των τριών αρχών.
1624. Περί της εσχάτου κρίσεως
1624. Η κλείδα
1618–1624. Εξήντα δύο θεοσοφικές επιστολές.